قبل از رفتن به جهنم این دیالوگ را خواهم گفت: خدایا ببخش که ناامیدت کردم...

قدری صبور باش که این نیز بگذرد, این روزهای سرد و غم انگیز بگذرد,

آری بهار پشت زمین لانه کرده است, چیزی نمانده که پاییز نیز بگذرد,

گفتم کنار مردم نامرد زندگی؟ گفتی صبور باش که این نیز بگذرد...

وقتی خدا مشکلات تورو حل میکنه تو به توانایی های او ایمان داری.

وقتی خدا مشکلاتت رو حل نمی کنه او به توانایی های تو ایمان داره.

لیلی به قصه ی خود بازگرد, اینجا مجنون با همه ی لیلی ها محرم است جز لیلی خودش!

استادم تو بودی که دو واحد عشق را نتوانستم پاس کنم...

استادم تنهایی شد تمام واحدهای درد را پاس شدم...